गजल

लेखनाथ अर्याल
पसिना र पौरखको थलो छोडी बसाइँ भो
खेतबारी घाँडो भयो दुनियाँलाई रजाइँ भो ।

सुन फल्ने गराहरु सुम्पिएर अर्कैलाई
पाखुरी छने कता कता कस्ले खाने म्वाइँ भो !

घरबारीमा आँप,लिची, कटहर, नासपाती
फल्छन् हजुर लटरम्म फल कस्लाई दाइँभो !

पाखाबारी पाटाहरु लडेका छन् त्यसै बाँझै
शहर सर्दा धान, मकै, कोदो,मासको ख्वाइँ भो ।

अनिकाल लाग्न सक्छ सराप वस्तुभाउको
छैनन् बाँ बाँ बाच्छाबाच्छी पाडापाडी आइँ भो !